Het gaat goed met ons Treesje.
Ze at een paar dagen geleden heel slecht maar dat is normaal bij een zwangerschap.
Trainen doe ik met haar niet meer .
Als ik met Viv ga trainen mag ze mee in de auto en dan kijkt ze heel bedroeft als ik met Viv bezig ben.
Na Viv haar training mag ze vrij rond lopen en dan spurt ze nog altijd even snel in het rond.
Van haar buikje heeft ze zeker nog geen last.
Spannende dagen met Viv gehad.
Na de training had ik de indruk dat Viv mankte.
Dat heeft ze al geruime tijd, maar ik dacht als ze haar pups heeft zal ze wat rustiger worden en gaat dat wel opgelost zijn.
Viv heeft geen pups en dan maar naar de dierenarts voor een echo van de schouders.
Ik verwachte dat de dierenarts mij ging zeggen dat haar schouders niet in orde waren.
De spanning in de wachtzaal was dus niet normaal.
De dierenarts heeft haar schouders en poten in alle richtingen gedraaid en Viv gaf nergens pijn aan.
Ik weet dat Viv veel kan verdragen en niet snel onder de indruk is dus dan maar een echo.
Op de echo was duidelijk te zien dat haar schouders perfect waren .
Gelukkig heb ik een dierenarts die blijft zoeken en dan heeft ze ontdekt dat er een pees was met water in
Een pees die aangehecht was aan het schouderblad .
Nu moet Viv naar de kinesist om het water uit die pees weg te masseren.
Voor het eerst hoorde ik dan er drie verschillende soorten kinesisten zijn voor honden.
Drie verschillende opleidingen en natuurlijk neem ik de hoogst opgeleide.
Dinsdag mag ze voor de eerste keer naar de kine omdat ik niet eerder een afspraak kon krijgen.
Viv mag verder trainen, moet zelfs in beweging blijven om te voorkomen dat er meer water in haar pees komt.
Je kunt niet geloven hoeveel stress en hoe gelukkig ik was dat haar schouders in orde waren.
En ja, er was ook negatieve kritiek want Viv was te dik.
Door de drukte van de afgelopen weken heeft mijn ventjes de honden eten gegeven en ze zijn allemaal toegenomen in gewicht.
Ze zullen het spijtig vinden dat ze nu terug van mij eten krijgen.